سازمان مدیریت و برنامه ریزی هرمزگان در دو راهی سقوط یا تغییر/ فشار برای یک انتصاب فرمایشی

زمزمه تغییر رییس سازمان مديريت و برنامه‌ ريزي استان مدتی است در محافل خبری به گوش می رسد و تلاش و رایزنی های پیدا و پنهان گسترده ای در جریان است تا یکی از معاونان فعلی استاندار به هر ترتیب شده از فیلترها و گزینش های تخصصی عبور داده شود و جایگزین رییس کنونی این سازمان در هرمزگان گردد.

اگر چه تغییر و تحول مسوولان امری رایج در نظام های مدیریتی است و سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز از این قاعده مستثنی نیست اما احتمال سپردن این مسوولیت مهم به فردی که حتی سابقه یک روز فعالیت در این سازمان تخصصی را ندارد شائبه ها و نگرانی های جدی برای هدف قرار دادن استقلال این سازمان و مصادره و تبدیل تلویحی آن به یکی از زیرمجموعه های استانداری را به وجود آورده است.

البته سابقه دست اندازی به استقلال این سازمان و تغییر هویت آن برای انحراف از معیارهای قانونی و چوب حراج زدن به نظام برنامه ریزی مستقل و حاکم شدن سلیقه در جهت اهداف خاص، به دولت نهم و اقدام رییس جمهوری وقت در انحلال این سازمان و تنزل جایگاه آن به سطح معاونت استاندار بر می گردد.

این سیاست شکست خورده در دوره یاد شده موجب تاراج منابع مالی کشور و تحمیل هزینه های بدون توجیه و غیرکارشناسی در سطوح ملی و استانی شد که در دولت روحانی با درک لطمه های وارد شده پیشین، سازمان مدیریت و برنامه ریزی استقلال و هویت سابق خود را بازیافت و چارت تشکیلاتی آن در استان ها از استانداری ها جدا شد تا ناچار به اجرای سیاست های دستوری و سلیقه ای استانداران نباشد.

اکنون پس از آزمودن آن سیاست شکست خورده، بیم آن می رود بار دیگر و به طریقی غیرمستقیم و غیرشفاف، جایگاه این سازمان که تخصص و برنامه ریزی، لازمه تمام اجزای آن است، به خزانه ای برای توزیع پول با صلاحدیدهای سلیقه ای و دستوری تنزل یابد.

بدیهی است در شرایطی که کشور و به دنبال آن استان هرمزگان با محدودیت شدید منابع مالی مواجه است اجرای سیاست احمدی نژادی با انتصاب فردی مطیع که تنها یک مدیر نمایشی و فرمایشی خواهد بود، هزینه های غیرقابل جبرانی برای استان در پی خواهد داشت.

به بیان دیگر حتی در صورت غیرقابل اجتناب بودن تغییر ریاست این سازمان، مسوولیت مدیریت و برنامه ریزی هرمزگان باید به فردی مستقل و متخصص سپرده شود که بتواند با تکیه بر دانش تخصصی خود و فارغ از فشارها و نگاه های سلیقه ای و جناحی و سیاسی، بر مدار قانون و ماموریت های این سازمان حرکت کند و تسلیم صف آرایی عوامل قدرت برای مصادره این مجموعه در جهت امیال و اهداف خاص نشود.

این نوشتار به دنبال دفاع از فردی خاص و تخطئه فردی دیگر نیست بلکه هشداری نسبت به خطر مهم پیش رو در سپردن مسوولیت آن به فردی با کمترین سابقه و تخصص در اداره مجموعه ای است که با توجه به نقش و وظایفش، می توان آن را از کل تشکیلات استانداری نیز مهم تر دانست.

اگر زمزمه ها و اخبار منتشر شده صحت داشته باشد باید به این پرسش پاسخ داده شود که گزینه مورد نظر برای مدیریت این سازمان دارای کدام تخصص و تجربه در این جایگاه است و حتی مسوولیت های مرحمتی وی در این مدت کوتاه، چه سنخیتی با سازمان تخصصی مدیریت و برنامه ریزی دارد.

بدیهی است با توجه به نبودن پاسخی برای پرسش های بنیادین یاد شده، مطیع بودن و پذیرفتن این موضوع که سمت اعطایی نمایشی خواهد بود و رضایت به تبدیل شدن به ماشین امضای عامل یا عوامل انتصابش، مهمترین ویژگی فرد منصوب خواهد بود.

این در حالیست که انجام ماموریت و وظیفه مهم راهبری نظام برنامه‌ریزی استان در چارچوب نظام برنامه‌ریزی کشور، نیازمند فردی مستقل و مجرب است تا ادامه دهنده راه مدیری باشد که حداقل در تجربه و تخصص وی اشتراک نظر همگانی وجود دارد.

با توجه به پیشینه و سوابق گزینه ای که اکنون بر سر زبان ها افتاده می توان گفت تنها چیزی که مد نظر نبوده، شایستگی برای این منصب مهم است که نتیجه آن نیز عقب ماندگی استان از برنامه های توسعه کشور خواهد بود.

اگر فرد یا افرادی در سطوح ملی و محلی هنوز ادعای دلسوزی برای سازمان مدیریت و برنامه ریزی و همچنین استان هرمزگان را دارند، باید پیشاپیش از بروز این خسارت مادی و معنوی پیشگیری کرده و اجازه ندهند رویکرد احمدی نژادی که کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی را به قهقرا کشاند، در لباس و لوایی دیگر، منویات خود را در استان پیاده کند.