بندرعباس شهری با هنر قالبی- حسام الدین انصاریان

هر رهگذری با نگاهی ساده به شهر بندرعباس به راحتی می تواند ایرادها و اشکالات و کمبودهای اساسی این شهر در زمینه توسعه هنر، بهبود مناظر شهری و انسجام هویت بصری را تشخیص دهد و اگر قرار باشد در این حوزه ها نمره ای به شهرداری دهد، با ارفاق زیاد نیز، نمره قابل قبولی نخواهد گرفت.

عباس امینی زاده در دومین دوره از تکیه زدن بر کرسی شهرداری، وعده تغیيراتی را داد که هنوز اثری از اجرایی شدن آن یا حرکت حداقلی به سوی این تغییرات دیده نمی شود.

در چند سال گذشته، حداکثر عملکرد فرهنگی شهرداری به برنامه های مناسبتی و مقطعی و چاپ بنرهای تابلوهای اطلاع رسانی محدود شده و انجمن های هنری و نهادهای مردمی فرهنگی و هنری در برنامه ریزی و سیاستگذاری های حوزه فرهنگی شهرداری حضور پر رنگی ندارند.

نتیجه فقدان نگاه فرهنگی و هنری در اداره شهر و گسست حلقه های ارتباط با مجموعه های تخصصی این حوزه موجب شده اندک تحرکات شهرداری در این زمینه نیز نتیجه عکس داده و به ضد خود تبدیل شوند.

در حقیقت شهرداری پس از چهارسال این نکته ساده را در نیافته که توليد محتوا و استراتژي فرهنگي و هويت فرهنگي بخشیدن به شهرامری تخصصی است که از گذرگاه ارتباط با انجمن هاي هنري می توان به آن رسید.

شاهد این ادعا، برخی مجسمه های عظیم الجثه قالبی جانمایی شده در شهر است که در طراحی و ساخت و جانمایی آنها، از توان و تفکر هنرمندان صاحبنظر بومی استفاده نشده و بودجه های قابل توجه تهیه و خرید آنها، به جیب شرکت های غیر هنری دسته چندمی شهرهای دیگر رفت و سازمان فرهنگی شهرداری متاسفانه نقش موثری در این خصوص ایفا نکرد.

در موارد دیگری مانند حمایت از برنامه های نمایشی نیز همین وضعیت حاکم است و نقد اخیر رئیس انجمن نمایش استان گواهی دیگر است.

در حوزه عکس هم وضعیت بهتری دیده نمی شود و شاهد اجرای برنامه های مقطعی غیر تخصصی هستیم.

به عنوان مثال سوگواره عکس محرم که قطعا اگر با همکاری انجمن عکاسان برگزار می شد می توانست با کیفیتی در شان فرهنگ عاشورايی برگزار شود و نیاز به تمدید زمان به دلیل کمبود دریافت اثر نباشد.

‎در ابتدای تصدی جناب امینی زاده بنده به عنوان رییس انجمن عکاسان هرمزگان و تعدادی از هنرمندان در خصوص مسائل هنری به ويژه تاسیس خانه هنرمندان جلسه ای با ايشان داشتیم اما پس از چهار سال، خانه هنرمندان نقش بر آب شد و تنها در حد وعده و وعید باقی ماند.                                                     

یکی از دلایل اصلی این ضعف ها و کاستی ها را در انتخاب افرادی خاص و نزدیک با مسئول فرهنگی ورزشی شهرداری در کسوت مشاور می دانم.

نتیجه این می شود که بعد از چهار سال نهایت تحول فرهنگی در شهرمان اجرای برنامه ها و جشن های مناسبتی در محلات بوده است.

آیا سهم محلات بندرعباس باید این حداقل های فرهنگی باشد؟

‎در این فضا حتی کسی حق ندارد بپرسد برای پروژه های عمرانی شهرداری پیوست فرهنگی تعریف شده است یا نه؟

و یا نمی توان پرسید چند رویداد هنری تخصصی که می توانند برای شهر شناسنامه ای در سطح ملی و بین المللی باشند تا بحال اجرا شده؟

چقدر حوزه فرهنگی شهرداری از نظرات انجمن های هنری و فرهنگی استفاده می کند؟

چه تعداد برنامه راهبردی برای توسعه فرهنگی شهر تدوین شده است؟

چه تعداد اثر هنری از هنرمندان استان برای نصب در نقاط شهر خریداری شده است؟

همه اینها سوالاتی است که تا کنون بی پاسخ مانده و مدیر فرهنگی ورزشی شهرداری سعی دارد با ارائه کارنامه ای شامل برگزاری برنامه های مناسبتی و گزارش کمک های مالی حداقلی برنامه ریزی نشده و بدون تاثیر به برخی مراکز معدود و... نبود رویکرد فرهنگی در مدیریت شهری را مخفی کند.

‎قطعا اگراین دوستان توان تغییر و بهبود عملکرد خود را داشتند و در این سالهایی که سکان دار حوزه فرهنگی شهرداری بودند اتفاقاتی ماندگار را رقم زده بودند.

حوزه فرهنگی شهرداری در بهترین حالت شبیه روابط عمومی دوم شهرداری عمل کرده و با توجه به خواست مردم برای تغییر که توسط اعضاء شورای شهر نيز در روز رای گیری مطرح شد می طلبد که شهرداری هر چه زودتر به این خواست پاسخ دهد.

‎انجمن عکاسان هرمزگان با تیم مدیریتی جدید و برنامه های تخصصی متنوعی که عموما در ذیل حوزه عکاسی شهر قرار می گیرند در اين مسیر برنامه های مفصلی را مدون کرده است.

اجرای برنامه هایی با محوریت هنر و شهر، بی شک می تواند در راستای معرفی شهر بندرعباس در سطح کشور و حتي بین المللی موثر باشد.

انجمن عکاسان هرمزگان برای همکاری با شهرداری در راستای اهداف بلند مدت خود اعلام آمادگی می کند البته به شرطی که تغییر رویه مدیریت فرهنگی در شهرداری بندرعباس مجال حضور انجمن های هنری و هنرمندان شهر را فراهم نماید.

‎ *رییس انجمن عکس هرمزگان